14 oktober in Rijkevorsel-centrum.

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober jongstleden werd onze partij de grootste van Rijkevorsel. We vroegen kort na de verkiezingen aan een van onze kandidaten om zijn kijk op deze spannende dag weer te geven.

Lees hier hoe Pieter Verschueren, kandidaat nr. 12, zondag 14 oktober beleefde.

14 oktober, een frisse zondagmorgen.

6u45. Het is nog vroeg maar rond de gemeenteschool is er toch al activiteit waar te nemen.

Overal brand er licht en er heerst een lichtjes zenuwachtige stemming. Aan de ingang druppelen er bijzitters en getuigen binnen terwijl de voorzitters van de stembureaus hun namen noteren. Een eerste spannend moment volgt als op de startknop van de nieuwe stemcomputers gedrukt word. Gelukkig komt er overal beeld tevoorschijn. Nog even een hoop administratie in orde brengen, de computers testen, de bijzitters de eed afnemen, de stembus verzegelen en we
kunnen beginnen. Een paar minuten te laat maar het stembureau gaat open.

In het begin loopt alles een beetje stroef maar al gauw loopt het soepel. Na een tijdje wordt het als getuige toch een beetje saai. Gelukkig kunnen we op de koer eens gaan babbelen met onze voorzitter die er de wacht houdt. Ik ben blijkbaar niet de enige met dat idee. Geruisloos passeert
de tijd tot er ineens toch ergens een stemcomputer het begeeft.
Het blijkt een ingewikkeld probleem te zijn en de mensen worden ongeduldig.

Na een tijdje wordt dan toch beslist om de stemmers te verdelen over de andere bureaus. Ons stembureau was al aan het uitbollen maar nu is er toch terug een beetje stress.
Het is nu snel drie uur en we beginnen terug aan de administratie zodat de voorzitter van
ons stembureau met de resultaten naar het hoofdbureau kan vertrekken. Nu kunnen we enkel nog de uitslag afwachten.

Rond half vier vertrekken we naar Sint-Jozef waar een kandidaat haar woonkamer heeft opengesteld en waar we voorzien van een natje en een droogje gespannen naar de TV kijken.
De eerste uitslagen van Vlaanderen rollen binnen en we merken dat de N-VA dikwijls goed scoort maar er zijn af en toe toch grote verschillen. Dorien neemt het woord en komt met het heuglijke nieuws dat ze zwanger is. De dag kan nu al niet meer stuk.
Naarmate de tijd verstrijkt loopt de spanning toch op. En dan ineens van achter de PC geroep dat de resultaten van de eerste stembureaus binnen zijn. Direct is duidelijk dat we wel goed scoren. Als de volgende stemresultaten binnen komen is niemand meer rustig. Bijna dertig procent, dat had niemand verwacht. De emoties barsten los.

Dan komt het telefoontje van de voorzitter, de coalitiepartners zijn gevonden. We spreken af in het parochiecentrum van Sint-Jozef waar we de andere partijen ontmoeten. Al snel gaan we even apart om de eerste belangrijke keuze te maken. Onze tweede stemming van de dag is
overduidelijk, Dorien is onze volgende burgemeester!

Op naar de volgende halte, Café ’t Centrum. Als we daar binnenkomen, worden we op applaus onthaald. Na zo’n spannende dag doet dat toch iets met een mens. De eerste speeches volgen snel en we genieten van het moment.

Aan het einde van de dag groeit ook het besef dat er een hoop werk wacht. Het worden drukke tijden voor ons maar we zijn er klaar voor…